Jongleren met salutogenese

In 2005 heeft Cathy Cruwys-Ververda in het kader van haar opleiding tot psychosociaal therapeut een scriptie , ontmoetinggeschreven: ‘Jongleren met salutogenese’.  Een boeiende, maar lastige titel. Salutogenese gaat over de oorsprong van gezondheid. In haar scriptie gaat ze daar uitgebreid op in. Ik was met name geïnteresseerd in de link naar jongleren. Daar schrijft ze het volgende over.

 “Als kind hebben wij allemaal wel eens leren kaatsballen, met drie ballen tegen de muur of in de lucht (de meisjes waarschijnlijk meer dan de jongens). Als je eenmaal in je jeugd die beweging van kaatsballen hebt aangeleerd, blijf je dat de rest van je leven vasthouden, niet omdat dat moet, maar simpelweg omdat je het zo geleerd hebt.
Jongleren is een heel andere beweging dan kaatsballen. Een beweging ook die gedurende enige tijd training vraagt om aan te leren en dat heeft zeker te maken met het feit dat kaatsballen een bekende beweging is en jongleren voor de meeste mensen een onbekende. Daarom hebben we de neiging om elke keer als we drie ballen in handen hebben te gaan kaatsballen. Maar…… jongleren is zeker aan te leren, als je maar vasthoudend genoeg bent. En bij de een zal het sneller en beter gaan dan bij de ander.
Denken vanuit gezondheid is te vergelijken met jongleren! Wij zijn over het algemeen gewend te denken vanuit ziekte en genezing, dat is kaatsballen. Wat een uitdaging is het dan om te leren jongleren, om te leren denken, werken en coachen vanuit gezondheid. Het is de moeite van het proberen waard.”

 Tot slot nog iets over salutogenese om het bovenstaande iets beter te begrijpen. De essentie is volgens Cathy Cruwys-Ververda ontmoeting. De ontmoeting met de ander en met jezelf, om te kunnen ontdekken en groeien naar misschien wel:
– een autonoom mens (Eric Berne)
– een zelfverwerkelijker (Abraham Maslow)
– een heel mens (Fritz Perls)
– salutogeen zijn (Aaron Antonovsky)

Bij een echte ontmoeting wekt de een iets in de ander op, iets dat deze in principe wel heeft, maar dat pas door de ontmoeting wakker wordt. Door de ontmoeting beginnen de eigen mogelijkheden te groeien.” Uiteindelijk gaat het dus om:
– de ontmoeting aan te gaan;
– leren salutogeen te denken, te denken vanuit gezondheid en niet vanuit ziekte;
– het stellen van de juiste vragen waarmee je de ander in de gelegenheid stelt zich bewust te worden van zichzelf, van zijn behoeftes.

De uitdaging is nu om jongleren als metafoor te gebruiken, maar het ook daadwerkelijk inzetten om de gezondheid en eigen kracht te versterken.

Bron: http://www.salutogenese.nl/Site%202/salutogenese_files/salutogenese-1.pdf